Marczewski Edward

Marczewski Edward, urodził się w 1907, zmarł w 1976, matematyk, współtwórca wrocławskiej szkoły matematycznej, założyciel i długoletni redaktor czasopisma "Colloąuium Mathematicum", autor wyb itnych prac z wielu dziedzin: teorii mnogości, topologii, teorii miary, funkcji rzeczywistych, teorii procesów stochastycznych i algebry ogólnej. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim (UW) p od kierunkiem S. Mazurkiewicza, W. Sierpińskiego, a także B. Knastera, K. Kuratowskiego i S. Saksa. Po uzyskaniu doktoratu podjął pracę dydaktyczną na UW, uczył także w szkole średniej. W 1939-41 pracował na uniwersytecie we Lwowie (obok S. Banacha i H.Steinhausa). Po zajęciu miasta przez Niemców powróci! do Warszawy, ukrywał się i brał udział w tajnym nauczaniu. We wrześniu 1944 został wywieziony wraz z żoną do obozu pracy we Wrocławiu. Po wojnie pozostał we Wrocławiu i stał się znaną postacią w tamtejszym środowisku naukowym, był rektorem Uniwersytetu Wrocławskiego, prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, wielkim autorytetem naukowym i moralnym. Pisał interesująco nie tylko o matematyce, lecz także o zasadach życia naukowego, języku polskim, a nawet o poezji. Marczewski odznaczał się zdolnością dostrzegania związków i analogii pomiędzy pozornie odległymi pojęciami i twierdzeniami matematycznymi. Ustalił ważny związek między miarą p-wymiarową a wymiarem topologicznym. Inne ważne twierdzenie Marczewskiego dotyczy związku między niezależnością mnogościową a niezależnością stochastyczną. Ogólne badania niezależności, którym Marczewski poświęcił ostatnie dwadzieścia lat życia, zapoczątkowały rozwój ważnego kierunku badań w teorii algebr ogólnych. Marczewski był też inicjatorem badań zespołowych w innych dziedzinach, np. w teorii procesów stochastycznych. Wprowadził nowe, użyteczne pojęcia: funkcji charakterystycznej ciągu zbiorów, zbioru bezwzględnie mierzalnego, miary zwartej. Problemy podnoszone przez Marczewskiego inspirowały innych wybitnych matematyków (Banach, Sierpiński, matema tyk węg. P. Erdos).